Nieuws
Op weinig plekken in het landelijk gebied in Nederland komen zoveel ingewikkelde vraagstukken bij elkaar als in De Peel. Niet voor niets staken het Rijk en de regionale overheden met het programma NOVEX de koppen bij elkaar om oplossingen te vinden. Niet alleen op papier, maar vooral in de uitvoering. “Als het in de Peel kan, kan het overal!” stelde een enthousiaste Mark Roscam-Abbing, directeur-generaal Landelijk Gebied en Stikstof bij het ministerie van LVVN, bij de opening van het Zomerpeelcafé op 3 juli jl. in Deurne. De ontwikkelingen in de Peel worden volgens de DG met veel belangstelling gevolgd in Den Haag.
Vurige dialogen
Het eerste grote Zomerpeelcafé volgde op een reeks kleine regiocafé’s. Waarin ondernemers, maatschappelijke organisaties, Peelbewoners en overheden met elkaar spraken over de toekomst van de streek, met het zogeheten ontwikkelperspectief als gespreksstarter. Maar vooral spraken de regio’s over de uitvoering: concrete initiatieven en projecten die bijdragen aan een gezamenlijke stip op de horizon. In het Zomerpeelcafé kwamen enkele honderden betrokkenen bij elkaar; ‘boeren, burgers en buitenlui’. Een middag van vurige dialogen over landbouw, natuur, leefbaarheid en energie, nieuwe ontmoetingen, kennisdeling, inspirerende betogen, scherpe discussies, zinnenprikkelend theater en informatieve wandelingen in het Leegveld. Alles onder het genot van muziek uit de streek en een ietwat waterig zonnetje.
‘We hebben maar één Peel, we moeten er samen uitkomen’
“Ik hoor vandaag veel emotie, maar dat kan niet anders, want er staat veel op het spel voor De Peel,” opent Mario Jacobs, stuurgroepvoorzitter van NOVEX De Peel het tafelgesprek met landbouworganisaties ZLTO, LLTB en LAJK, werkgeversorganisatie VNO-NCW, de Limburgse milieufederatie en Natuurmonumenten. “Het is goed dat we elkaar in de ogen kijken. We moeten er samen uit zien te komen, want er is maar één Peel!”
Hendrik Hoeksema van ZLTO complimenteert de overheden dat ze tot één gezamenlijk toekomstperspectief zijn gekomen, maar maakt daarbij direct een scherpe kanttekening. “We hebben hierover nog onvoldoende het gesprek met de hele streek gevoerd. Het gaat ook over de toekomst van bedrijven, over mensen die geen woning kunnen vinden.” Mario Jacobs beaamt: “Hendrik heeft gelijk als het gesprek hier zou stoppen en we het ontwikkelperspectief als een betonnen mal zouden presenteren. Dat is niet het geval. Als overheden krijgen we vaak het verwijt dat we niet duidelijk zijn of elkaar tegenspreken. Dat willen we doorbreken door als overheden één verhaal op tafel te leggen, als start voor het gesprek. En dat gesprek blijven we ook na vandaag voeren; er is ruimte om samen te kijken naar oplossingsrichtingen.”
Mayko ten Kate van LAJK roept de overheden op: “Geef vertrouwen aan ons als jonge agrarisch ondernemers, we hebben het goed voor met de streek en willen de goede dingen doen. Leg ons niet te veel belemmeringen op.”
Omwisselbesluit
Mario Jacobs refereert aan een uitspraak van Mark Roscam-Abbing, eerder die middag over het zogenoemde ‘omwisselbesluit’. “Dat houdt kortgezegd in dat, als we bepalen dat we naar Rome gaan, maar iemand vindt onderweg een betere weg, dat we de route kunnen aanpassen. Zolang je hetzelfde doel maar bereikt. In dat opzicht vind ik het interessant om ook van de jonge boeren te horen: welke wegen zien jullie, als we het erover eens zijn dat we naar Rome gaan?” Hendrik Hoeksema is gecharmeerd van de term omwisselbesluit. “Die woorden neem ik serieus. Als dat het startpunt is, neem ik dat graag mee terug naar mijn achterban.”
Pascalle Plusquin van de Limburgse Milieufederatie benadrukt de urgentie: “Over de vraag óf er iets moet gebeuren is consensus onder alle betrokken partijen. Het is goed dat er wordt over gepraat, maar intussen hollen biodiversiteit en lucht- en water- en bodemkwaliteit achteruit. Laten we ook de wettelijke opgaven niet uit het oog verliezen.”
Blijverseconomie
Jacobs beaamt: “In plaats van discussiëren over beleidsteksten, zou ik liever met elkaar aan de slag gaan met de uitvoering en zorgen dat we ruimte krijgen voor oplossingsrichtingen. We hebben het vaak over de stoppers, maar minstens zo belangrijk: hoe kunnen we de Peel passend maken voor de blijvers? Hoe kunnen zij door?”
Met de blijvers doelt Jacobs niet alleen op agrarische ondernemers. Rob Bogman van VNO-NCW bevestigt: “De ontwikkeling van de Brainportregio brengt ook kansen mee, met nieuwe economische dragers. En ook op de bestaande bedrijventerreinen is duurzaamheid steeds nadrukkelijker het uitgangspunt. We moeten elkaar vasthouden, elkaars ideeën voor oplossingen serieus nemen, investeren in een goed proces en het ondernemen van de toekomst.”
“Op de inhoud mag het hard zijn. Er zijn veel belangen, dat mag best eens botsen”, concludeert Jacobs. “Maar op de relatie zijn we zuinig en we zorgen dat we steeds goed met elkaar de deur uitgaan. Laten we uit het beleidscircus komen en met concrete acties komen! In de uitvoering van sleutelprojecten vinden we elkaar. We zullen vast een keer met de kop tegen de muur lopen, maar dan doen we dat wél samen. Die uitdaging ga ik graag met jullie aan.”
Bekijk de video van het Zomerpeelcafé of blik nog even terug met de foto’s.